Beschreibung

''Sehpanın üzerinde duran çantaya baktı. İçinden
dıþarı sarkan kablolara takıldı gözü. O kabloların
baðlı olduðu düzenek zamanı geldiðinde kendi de dahil
kim bilir kaç masumun sonu olacaktı. Sonraki güne
yapacak iþleri, gidecek yerleri, arayacak sevdikleri
ve umutları olan birileri beklemedikleri bir anda
acımasızca kopartılacaklardı hayattan.''

''İnsan ne kadar gözü kara, attı mı mangalda kül
bırakmıyor görünse de iþ iliþkilere, maddeyi geçip
ruha ulaþmaya geldiðinde hepsi iflah olmaz korkaklar
olup çıkıveriyorlardı. Dıþlanmaktan, reddedilmekten,
hata yapmaktan, diðerlerinin deneyimlerinden,
geçmiþten veya gelecekten çekinen, ürkek birer çocuk
haline bürünürlerdi.''

''Yolunda gidiyordu iþler ama Orhan'ın sabırsızlıðına
ve heyecanına karþın daha yavaþ davrandıðını
düþündüðü Eda sıkıyordu canını. Belki de aðırlıðından
çok umarsızlıðı kızdırıyordu Orhan'ı. Evet, o
kayıtsız tavırları sinirlerini bozuyordu. Tam
ayrımında deðildi durumunun ama kadına karþı yok yere
celallenmesi, öfke ile bilgisayarını kapatıp baþka
iþlere dalması bilinçaltında beklediði ilgiyi
görememesindendi aslında.''