Beschreibung

Hava yavaþ yavaþ kararırken gözleri küçülen ve esnemeye baþlayan hayvanların tamamı yuvalarına çekiliyordu. Ormanın üzerine gecenin rengi iniyordu. Yapraklar gözden yitiyor, aðaçlar kabuklarından gecenin sesini çıkartıyordu. İçine dönen, inine çekilen ve ormanı geceye terk eden hayvanların arasında o ses yine duyuldu.

Ayaklarına sandaletini geçiren Küçük Kurbaða'nın uykusu yine kaçmıþtı. Bütün arkadaþları binbir dil döküp onu uykunun güvenli ve düþler dünyasına çaðırırken, neþeyle ortalarda dolaþan Küçük Kurbaða hepsine burun kıvırıyordu.

Gece, ormana sakinlik ve huzur getiriyor ama orta yerde avazı çıktıðı kadar vıraklayan kahramanımız tüm bu sessizliði bozuyordu.