Beschreibung

ÞSait Faik yolda, sinema önünde, otobüste, köprü üstünde, vapurda, Gülhane Parkı'nda, ne bileyim bir dükkânda ya da İstanbul'un en kıyıda köþede kalmıþ bir yerinde rastladıðı insanları kollarından tutup öykülerine sokuþturur.

Tabii, bu öyküleri düzmek için yanaþtıðı her insana hemencecik el atmaz, onları, kavun alıyormuþ gibi iyice tartar, koklar ve öykü olabilecek bir yan bulduktan sonra onlara kucak açar. Çünkü ona göre her insanın içinde öykü bulunmaz. Yazara düþen iþ, içinde öykü taþıyan insanı kıstırmaktır. Bir kez kıstırdıktan sonra da elini uzatıp onun içinden öyküyü çekip çıkarmaktan baþka iþ kalmaz."

- Salâh Birsel, Ah Beyoðlu Vah Beyoðlu'dan