Beschreibung

Sana bir kimsenin ölümünden söz edeceðim

Yaratıcısını gördükten sonra ölen o tanıktan.

Sana o yüreklerden söz edeceðim

Vahiy bulutu hikmet denizlerine yaðan.

Sana hak dilinin ölümünden söz edeceðim

Çok uzak zamanlardan

Anımsatılması hiçliðe dönüþtür.

Sana sözün ölümünden söz edeceðim

Ki her yetkin söz ve sözcü onun karþısında boyun eðer.

Sana kalbin iþaretlerinden söz edeceðim

Ondan geriye çürük bir yapı kalır sadece.

And olsun pak aþkına

Sana o halkın tavrından söz edeceðim ki

Dört ayaklı canlıları bile iyiliðin farkındaydılar

Tümü geçmiþte kaldı artık, ne izleri kaldı ne de tozları

Ad kavminin akıbeti ve virane Eram sarayı gibi

Hiçbir iþaret yok artık.

Geriye öyle bir halk kitlesi bırakıldı ki

Yolunu yitirmiþ, boþluða tapıyorlar.

Dilsiz, dudaksız halk yıðınından daha cahil

Sürüngenlerden bile daha aþaðı yaratıklar.