Beschreibung

Eski bir þarkı olurken fonda do,
Eser gelir bazen delice bir si.
Tesadüfler, art arda dizilirken,
Camdan cama bitiverir çiçekler.
Belki de sen, hayatımın ezgisi;
Doðru bildiklerimiz aslında ne ki?
Sahnede devleþen iki oyuncu gibi,
Hep sahtesiyle iþlenmekte gülüþler.
Belki de ben, son gününde dünyanın
Depremler, salgınlar, yangınlar olurken
Aksam diye düþünürüm sana doðru,
Birer birer dökülse içimde birikenler.