Beschreibung

"Kaderin hiç gülmediði bu insana yaþamayı, sevmeyi, yemeyi içmeyi, giyimi kuþamı, gülmeyi konuþmayı, aþkı öðrettin sen. Miladımsın, tarihimsin, kimliðimsin, umudumsun, her þeyimsin sen. Nankörlük edip güvenini sarsamam. İþte bu yüzden öyle bir gizleyeceðim ki aþkımı, Mecnun gibi yandıðımı, Kerem gibi savrulduðumu, Yusuf gibi prangalara vurulduðumu kimseler bilmeyecek. Külünü, dumanını rüzgârlarda savuracaðım, kimse görmeyecek yangınımı. Hele sen, hele sen! Sen hiçbir zaman bilmeyeceksin…"

Baþını alıp daðlara mı çıksa Bulut? Çöllere mi gitse acaba? Yok… Hayır… Hayır… Onun için en uygun yer bu hastane…

Kaderin aðlarını sabırla ve ustaca ören Suzan Mumcu, acıya, aþka, korkuya ve inanca dair koyu bir masal anlatıyor.

Benzerine kolay rastlanılmayacak bir hayatın hikâyesi, aþkla kavruluyor. Kaderin yapabileceði tüm hamleler ve aþka dair tüm karþılıklar Gizli Aþk Bu'da hayat buluyor.