Beschreibung

Her küçük kilisenin kapısında ayinden sonra duruyor ve narin bedeni örten her elbiseyi dikkatle inceleyerek, genç bir baþı kaplayan her bonenin altına dikkatle bakarak, herkes ayrı ayrı dıþarı çıkana dek bekliyordum. Boþuna. Siyah atkılarını düþük omuzlarının üzerine çeken genç kız figürlerinin yanımdan geçip gittiðini gördüm ama hiçbirinde tam olarak Matmazel Henri'nin tavrı ve havası yoktu. (...) Altımdaki bir boþluk vardı, kavrayamadıðım bir boþluk ama dalgaların sonu gelmeyen vuruþ seslerini duyduðumdan, bunun deniz -ufka yayılmıþ deniz- olduðuna inandım, deðiþken yeþil ve yoðun mavi deniz. Uzaktaki her þey huzur vericiydi, her þey bir buðu perdesinin ardındaydı. Altın sarısı bir kıvılcım suyla hava arasındaki çizgide parıldadı, suyun üzerinde yüzdü, yaklaþtı, geniþledi, deðiþti, nesne, semayla yeryüzü arasında, gökkuþaðının kemeri altında asılı kaldı. Huzur veren ama koyu renkli bulutlar ardında daðıldı. Nesne uçuyormuþ gibi havada duruyordu. İnci gibi, yapaðımsı, parıltılar saçan hava giysi gibi etrafında yayılıyordu karanfille hafif renklendirilmiþ ıþık, yüz, kol, bacak gibi görünenlere renk verdi, büyük bir yıldız bir meleðin alnında sessiz bir ıþıltıyla parladı, kalkan bir kol ve el, bir ıþık çizgisi gibi parıldayarak, yukardaki fiyonga iþaret etti ve yüreðimde bir ses fısıldadı: 'Umut, Gayret'e gülümser.'Jane Eyre'den de, Shirley'den de önce yazılmıþ, ancak yazarının ölümünden sonra kocası tarafından yayımlanmıþ bir baþyapıt.. İngiltere'den Avrupa'ya gitmiþ bir Profesör de Oðlak Klasikleri arasında.