Beschreibung

Sapsarı uçsuzluða, güneþ ile çölün birleþtiði yere bakıyordu.Gördüðü rüyayı, burada gördüklerini ve görebileceklerini düþünüyordu. Nankörlüðün daha nelere sebep olabileceðini düþünüyordu. Semud kavminden bugüne hiçbir þeyin deðiþmediðini tüyleri ürpererek anlamıþtı. Allah'ın mucizesiyle kayanın içinden çıkan ve herkese yetecek kadar süt verebilen bir deveyi öldüren bir topraðın çocukları, bu devlete kim bilir daha neler yapacaktı. Bu demiryolunun kaderi o diþi devenin kaderiyle ortak yazılmıþtı sanki. Semud kavminin kayalardan oyduðu evler hâlâ muhkem dururken binlerce Türk'ün naaþıyla beraber Hicaz Demiryolu'nu da yutmuþtu bu nankör topraklar. Semud kavmi galiba hiç helak olmamıþtı.
...
Yazar yeni bir hikâye üslubu sunmuþ edebiyat dünyasına. Baþka hikâyelerde az kullanılan teþbih sanatını bolca kullanmıþ. Tabiattaki her unsura, her davranıþa, her noktaya bir insani vasıf eklemiþ. Benzetmeleri güzel, hatta müthiþ. Teþbih ustası âdeta. Sadece teþbih de deðil. Kiþinin ruh halini, kafasından geçenleri, kendi kendine olan konuþmalarını da aynı ustalık içinde dillendirmiþ. Hikâyelerinden birisi Semud'un Torunları. Arabistan çöllerinde Osmanlı askerlerinin Peygamber sevgisi hürmetine, Peygamber aþkına çektiði çile ve Arap kabilelerinin birkaç altın uðruna kendi dindaþ, hami ve kurtarıcılarını nasıl arkadan hançerlediklerinin acıklı hikâyesi. Osmanlı zabitlerinin çöl ateþinde maddi ve mecazi anlamda nasıl yandıklarının hikâyesi. Bu gerçek, baþka hikâyelerde de konu edilmiþti. Ancak bu bambaþka bir anlatım. Diðerleri ile kıyaslayınca da en iyilerinden biri, belki de ilki bence. Sinsice fısıldaþan, türlü ihanetler tasarlayan çölün, zehirli ıþıklarını saçan güneþin, aðlamaklı sabahların, alçak ve düzenbaz kumun, fütursuz akreplerin, sarhoþ yılanların, kahkaha atarak Türk zabitlerinin üstüne düþen bombaların hikâyesi bu.
...
Prof. Dr. Filiz Yavuz Avþar