Beschreibung

Uður Mumcu, gencecik bir gazeteciyken laik cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürkle ve Türk Devrimiyle hesaplaþma günlerinin yaklaþtıðını görmüþtü. Hak ve özgürlükleri budayan hukuksuzlukları, yolsuzlukları belgeliyordu. Baskıya, yasaklara, ülkenin sol damarını kurutacak, yurttaþların dinsel ve ırksal farklılıklarını kaþıyacak hukuk dıþı uygulamalara yüksek sesle tepki veriyordu. Tutuklanmıþ, yaþamını tehlikeye atarak terörsüz özgürlük için savaþım vermiþti. Pek çoðumuz dün yaþananları belleðimize gömdük. Atatürkle ve Türk Devrimiyle nasıl bilgisizce ve ahlaksızca hesaplaþıldıðını belgeleriyle halka anlatan Uður Mumcuyu unutmadık. Bu yapıt yalnız Uður Mumcunun deðil, onun doðduðu 1940lı yıllardan acımasızca öldürüldüðü 1993e dek Türkiyenin de yaþamöyküsü sayılabilir. Toplumsal belleðin iktidar baskılarıyla zayıflatıldıðı bir ülkede, özellikle gençlere olan borcumuzun binde birini bile ödememiþ sayılırız; onların aðır yara almıþ bir ülkeye doðmasında payımız var. Örgütlenmeyi karþıdevrimcilere öðrettik, geri çekildik; cumhuriyetin deðerlerine kimsenin dokunamayacaðına inandık; usla, bilimle çeliþen uygulamalara salt özgürlük penceresinden baktık; yanıldık. Perde açıldı; dincisi, ırkçısıyla karþıdevrim oyuncuları sahnede Karanlık bir sürece saplandıðımız günlerde Uður Mumcuları çok arıyoruz; ama umut tükenmez.
Umut hep var; 2013 yazında Gezi Direniþiyle ayaklanan gençler, belleklere çöreklenen tozu silip umudu ayaklandırdı. Korkmadan öldük ey halkım, unutma bizi diyen ve bombayla öldürülen Uður Mumcunun, adalet ve demokrasi için canını veren bütün gençlerin, bütün aydınların mezarlarında bir gün güller açacak! Umut hep var!