Beschreibung

Osmanlı İmparatorluðu'nun, Batı'da ismi en çok bilinen sultanı, 'Muhteþem' adıyla meþhur olan I. Süleyman'dır. Batılılar için 'Muhteþem' nitelemesi her þeyden önce sultanın ordularının ezici gücüne, maddi zenginliðine ve hâkim olduðu toprakların geniþliðine iþaret etmektedir. Osmanlılar da Süleyman'ı sultanlarının en büyüðü olarak görmüþlerdir. Vefatını izleyen yıllar içinde onun iktidarda olduðu döneme, kaybedilmiþ bir altın çað olarak özlemle bakmaya ve Süleyman döneminde oluþmuþ normların yeniden kurulmasının siyasal aygıttaki tüm hastalıkların ilacı olduðunu düþünmeye baþlamıþlardır. Ancak Osmanlılar Süleyman'ı 'Muhteþem' nitelemesiyle deðil, restore etmeye çalıþtıkları þeyin onun iktidarı sırasındaki hukuki düzen olduðunu vurgulamak için, kanun koyucu anlamına gelen 'Kanunî' adıyla hatırlamıþlardır. Bu düzenin temsilcisi olarak özellikle bir þahsiyet öne çıkmaktadır: Hukukçu Ebussuûd Efendi.
Bu kitap, Þeyhülislam Ebussuûd Efendi'nin Hanefi fıkhına ve Osmanlı hukuk sistemine getirdiði yenilikler üzerinden Ebussuûd'a modern tarihçilerin atfettiði "kanun ile þeriatı birleþtiren" þeyhülislam iddiasını sorgulamaktadır. Colin Imber, Ebussuûd'un hem hukuk iþleyiþine getirdiði yenilikleri hem de Hanefi fıkhında yaptıðı yeni yorumları Ebussûd'un biyografisi, fetvaları ve risaleleri üzerinden incelemektedir.çiziyor.