Beschreibung

Bir beylik olarak ortaya çıkıþından itibaren bünyesinde þartların gerektirdiði deðiþiklikleri yapmaktan çekinmeyen Osmanlı Devleti, saðlam temeller üzerine bina edip geliþtirdiði ve kemâl mertebesine ulaþtırdıðı müesseseleri vasıtasıyla uzunca bir hükümranlık dönemi geçirme imkânı buldu. Bu devlet, destanlarda görülen, âsumanî heykeller gibi, baþı, kürre-i arzın bir kıtasına yaslanmıþ, vücudu bir baþka kıtasına sarılmıþ, ayakları ise baþka bir kıtasına uzanmıþ heybetli bir vücuda benzemekte idi. Biz, bu vücudun, farklı görevleri bulunan organlarını, yani toplumun sosyal yönünü incelemeye çalıþacaðız. İslâmı kabul etmesiyle yepyeni bir hayat anlayıþına intibak ettiðini gördüðümüz Müslüman-Türk dünyası, baðlı bulunduðu bu yeni dinin emirlerine uygun olarak toplum yapısını þekillendirmiþti. Osmanlı Devleti de mensubu bulunduðu dinin prensiplerinden farklı bir þekilde hareket edemezdi. Zira bu devlette din asıl (kök), devlet ise onun bir feri (dal) olarak görülüyordu. Selçuklu-Bizans sınırlarında ortaya çıkan bu küçük beyliðin, kısa bir müddet sonra, tarihin akıþını deðiþtirecek derecede kudretli bir devlet hâline gelmesinin sebebini bu anlayıþta aramak gerekir.
Bu araþtırmada, Osmanlı toplumunun sosyal ve kültürel özellikleri yanında, farklı mekân ve zamanlarda meydana gelen deðiþikliklere de temas edildi.