Beschreibung

´´Evet öleceðiz. Öyle bir öleceðiz ki, ölüm bizi aldıðına üzülecek. Öyle bir öleceðiz ki, adlarımız birer tuð gibi göðe yükselecek. Öyle bir öleceðiz ki, ölümün bile ölesi gelecek...´´

Türk atlıları çevrelerini saran uðursuzların arasında kaldılar. Süvarilerin üzerine saldıran dönergeler atları parçalıyorlar, kara askerler mızraklarıyla süvarileri deþiyorlardı. Arada atların üstündeki süvarilerin boðazına kadar sıçrayan bakır tırnaklar ve kaftarlar görünüyordu. Çemberi yarıp çıkmak mümkün deðildi. Türk askerleri de kılıçlarını çektiler ve ölümüne savaþmaya baþladılar. Hırlamalar, kükremeler savaþ naralarına karıþıyor, kalkanlara vuran mızraklardan ve zırhlara inen kılıçlardan metalik sesler çınlıyordu. Türk askerlerinin canlarını kurtarma gibi bir umutları yoktu. O nedenle hiç korkmuyorlar, olabildiðince çok uðursuzu öldürmeyi amaçlıyorlardı.