Beschreibung

Sancı.. Sancı... hayatın sertçe vurup insanın canını acıtan yanlarını avuturcasına yumuþak dokunuþlarla anlatıyor. Necati Tosuner, yurdunda ya da kilometrelerce uzakta olsun, insanı kendiyle, umutları, endiþeleri ve hayal kırıklıklarıyla yüz yüze getiriyor.

Sabah.
Esintisiz, kıpırtısız ortalıðın serinden serinden aðarması.

Ve sıcak bir gün olacaðı sezgisini birlikte getiren bir sabah. Sessizlik. Ve kentin gri uzantısı üstünde sessizliði yöneten güneþ. Güneþ ve sessizlikte aðır aðır çözülen kıraðı. Sonra bir de bakılacak ki, yeþil üstünde -çalıda, çimende, yaprakta, deli otta- bir ıslaklık... Kıraðı çözülmüþ, ısınmıþ bir sabah olmuþ, -olacak.

Sessizliðin derinliðini biçimleyen bir kuþ sesi. Sonra bir baþka kuþ sesi daha. Sonra ilk tramvaylardan bir tramvay, -sesi. Geçip giden bir tramvay görüntüsü sonra.

Ve insanlar.
İnsanlar...

Almanya'daki ilk kuþak Türkleri anlatan SANCI.. SANCI... 1978 yılında Necati Tosuner'e Türk Dil Kurumu Roman Ödülü'nü kazandırdı.