Beschreibung

'Diyarbakır'ın Karaaðaç Köyü Kuran Kursu'nda can veren altı çocuk; tarikat þeyhleri tarafından kutsanmıþ ‘imansız' bir piyasanın ve bu kuralsız piyasada bozdurulmuþ kör bir inancın kurbanlarıydı. Karaaðaçlı çocukları; anayasasında yazıldıðı üzere demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olması beklenen Türkiye Cumhuriyeti'nin diðer kimsesizleri izledi: Konya Taþkent'te doðalgaz patlamasında yiten on sekiz ve Adana Aladað'da köze dönmüþ on iki kız çocuðu, Karaman'da tecavüze uðrayan on erkek çocuk, Kütahya'da bir kolunu kıyma makinesinde bırakan on iki yaþındaki Nurettin ve Adıyaman'da bir ortaokul pansiyonunda ırzına geçilen erkek çocuklar...'

12 Eylül'den itibaren uygulanmaya baþlanıp AKP iktidarlarında tamamlanan neo-liberal ekonomik politikalar sonucu Türkiye'de yoksulluk ve yoksunluk, tarikat ve cemaatlerin istismar alanına dönüþtü.

İsmail Saymaz, tarikat ve cemaatlere terk edilen eðitim alanındaki ihmalleri, kamu görevlilerinin dinî gruplara yol vermesini ve nihayet yoksul aile çocuklarının dramını gözler önüne seriyor.

Kimsesizler Cumhuriyeti, tarikatların 'endiþelerini' gidermek için kaçak eðitim kurumu açmanın ve bu kuruluþlarda çalıþmanın suç olmaktan çıkarılmasının sonuçlarına ıþık tutuyor. Ölen, sakat kalan, cinsel saldırılarla hayatları kararan bu çocukları kader kurbanı ilan eden zihniyetin somut suç ortaklıðını gösteriyor.