Beschreibung

"Ben bir katilim, o bir tutsak. Benzeyen ve benzemeyen yönlerimiz var. İkimiz de zamanın içine hapsolmuþ, zamanın önümüze çıkardıðı seçeneklere körlemesine dalıp duruyoruz. Plana, bilgiye, çekilen eziyete raðmen seçenekler belirsiz. Zamana uyup bizim için öngördüðü hayatı mı yaþayacaðız yoksa yeni hayata bambaþka bir yerden mi dahil olacaðız?"

Gökçe Bilgin, 05.45 İstanbul adlı romanında bir seri katil hikâyesi anlatıyor. Ama kahramanımız alıþılageldik bir seri katil gibi davranmıyor. Öldürdüðü insanların çeþitli uzuvlarından bir robot yaratıyor. Bazen İstanbul'un sokaklarını, bazen hapishanede geçen günlerini, bazen de hayata karþı hissettiklerini ona, kendine, hatta boþluða bile anlatıp duruyor. Gürültülü þehirlerde yaþayanlara suskunluðun yakıþmayacaðını ispat etmek ister gibi.

05.45 İstanbul, bilimkurgunun, fantastiðin sınırlarında dolaþtırırken İstanbul özelinde, büyük þehirde yaþamanın ve orada yaþarken "kendin' olmanın detaylarına da yer veriyor.