Beschreibung

Hepimiz gibi Mete'nin de bir zamanlar hiç sözcüðü yoktu. Ama vakti geldiðinde, aðzından çıkan ilk sözcük tete olmuþtu. Mete büyükannesine böyle seslenmiþti. Tetesi bir sözcük toplayıcısıydı ve o güne kadar toplamıþ olduðu bütün sözcükleri bir bir çaðırıp Mete'yle paylaþtı. Kimi sözcükler gürültülü ve çılgındı, kimi sessiz ve utangaç. Korkutan, umutlandıran, hüzünlü ve sevimsiz sözcükler de vardı. Bu sözcükler Mete'nin gündelik yaþamının vazgeçilmez bir parçası oldu. Üstelik, okulda ve oyun parkında öðretmenlerinden ve arkadaþlarından öðrendiði baþka sözcükler de vardı. Çünkü sözcükler her yerdeydi! Ancak zamanla, her tetenin baþına geldiði gibi, onun tetesi de sözcüklerini unutmaya baþladıðında Mete sözcük toplayıcılıðı görevini devralması gerektiðini biraz hüzünlenerek de olsa anladı. Nikola Huppertz'in yazdıðı, Elsa Klever'in resimlediði Tetem, Sözcükler ve Ben, dil, kuþaklar arası iliþkiler, yaþlılık, yaþam ve ölüm üzerine okuyabileceðiniz en dokunaklı hikâyelerden biri.