Beschreibung

Ne zaman okusam Dostoyevksi'yi, çarın idam mangası önünde kurþuna dizilmeyi bekleyen o genç üniversite öðrencisi aklıma gelir; hayatında silinmez izler bırakan bu olay sinmiþtir yazdıðı her satıra. Rus aydınının umutsuzluðu, idealleriyle bunları gerçekleþtirmeye soyunduðu toplum arasındaki derin uçurum ve herhalde sadece Rus aydınına has olmayan nihilizm, en alaycı göründüðü hikâyelerinde bile yankılanır. Bu kitaptaki hikâyelerde de öyle. ÞBerbat Bir Olayda acımasız bir ironi vardır: tek amacı toplumunun mutluluðu olan bir aydın, topluma daha büyük elem verir sadece. Hayatı boyunca yazdıðı belki de tek alaycı hikâye olan ÞTimsahta bile bu nihilizmin izleri vardır; okuduðunuzda acı bir umutsuzluk bırakır geride. Dostoyevski ya manevi bir kurtuluþu vazeder, ya da kurtuluþ olmadıðını, ama her halükârda umutsuzluk ebedidir. Sanırım insanlıðın kaderi hakkında gerçek bir umut ıþıðı yaktıðı tek anlatısı, son hikâyesi olan ÞGülünç Bir Adamın Düþüdür: insana has bütün o zulmeti biz yarattık; oysa yardımı esirgediðimiz o küçük kıza elimizi uzatmak yeter karanlıktan kurtulmak için. HY