Beschreibung

Acı, ona ait duvarların ötesine hiç geçmedi. Hüznükendi dört duvarı içinde yankılandı durdu. Ses geçirmezbir odası yoktu belki, fakat hepimiz gibi onun da acıgeçirmez duvarları vardı. Acı geçirmez dört duvarınortasında keyfince kurulmuþtu. Ne kadar yalnız nekadar çaresiz ve ne kadar garip! Her acı, mutlak surettebir odanın kaderine yazılmıþ ve elbette baþköþeyekurulmuþtur. İnsan... Acıların üzerine çöreklenmiþ,emaneti gönüllü yüklenmiþ ilginç varlık!