Beschreibung

"Bir bütün olarak; köyü, köyde yaþanmıþlıkları, kaçanları, kaçmak zorunda olanları, sesini yitirenleri, düþenleri, düþürülenleri anlatıyor kitap. Yer yer otobiyografiyi andıran, hatta birbirinin devamı olabilecek hikâyelerin çoðu beklenmeyen finaliyle okuyucuyu þaþırtıyor. "Kayıp Þecere"nin en önemli özelliklerinden biri de annenin yitiriliþi ve onun verdiði acı. Yazar tam beþ öyküsünde bunu konu edinmiþ. Kimi zaman kanserden, kimi zaman Ermeni katliamında ölen annenin özlemi bütün kitabı sarmıþ."

"Yazdıklarında, öykü içinde doðmuþçasına bir doðallık söz konusu. Öykülerini arka plan zenginliðiyle (yaþantılar, deneyimler) de besleyebiliyor. Yarattıðı duygu atmosferi, okurda merak uyandırıyor. Büyük kent yaþamıyla yerel yaþamlar arasındaki baðlantıları da iyi kuruyor. Þunu kesinlikle belirteyim ki, öyküyü öykü yapan incelikleri çok iyi kavramıþ. Alıþılmıþ birtakım söylemlerin dıþında bir öykü dili de yaratabiliyor Erbey."


"... İnsanlar, onların kurmaca içinde yeniden yaþanan dünyaları, büyük ya da küçük yaþantılar, anlatılan acıların niteliði, yöreye özgü baskın kimlikler, sorunların coðrafyası ..."


"Erbey'in ilk hikâye kitabı Kayıp Þecere'de savaþ yıllarının insanlarının hikâyelerini kaleme almıþ. Bu hikâyelerde savaþın farklı yönlerine rastlıyoruz. Savaþ sadece çatıþılan yerlerde deðil, çok ötelerde de yıkımlara neden olabiliyor..."

"Erbey Kayıp Þecere'sini arıyor. Bu arayıþ içerisinde çocukluðuna doðru duygusal bir yolculuða çıkıyor. Anneannesiyle, babasıyla ve annesiyle yüzleþiyor. Berber çıraðıyken tanıþtıðı Bileyci'ye olan sevgisini anımsıyor. Aralarındaki sevgi gittikçe büyüyor. Bu sevgi 12 Eylül askeri darbesiyle bozuluyor; güzel olan her þey kırılıp dökülüyor, kaybediliyor tüm güzellikler! "