Beschreibung

O halde, ey kardeþler! Kendinize gelin ve töve ile Rabbinizin baðıþlamasına koþun. Yola koyulun, bu ruhani kafileler ile birlikte Rabbinize dönün. Yakında yol sona erer ve o aleme gidecek arkadaþ bulunamaz. Bizler, bu adi-harap dünyayı arıtmak ve pis nefsani iþlerden hoþnut olmak için gelmedik. Zira sizin için endiþeli bir beklenti içinde olan Peygamberimiz þöyle buyurmuþtur: Üzüntü ve endiþem, kıyamete yakın zamanda yaþayacak ümmetim içindir.
Bize indirilen ilim iki çeþittir; zahir ve batın. Yani þeriat ve marifet. Þeriat ile emir zahirimize, marifet ile emir de batınımıza yöneliktir. Böylece ikisinin bir araya gelmesinden hakikat ilmi doðar. O, birbirlerine kavuþup karıþabilmeleri çin iki büyük su kütlesini serbest bırakmıþtır. (Ama) aralarında aþamayacakları bir engel var (Rahman, 55/19-20) ayetinde ifade edildiði gibi. Yoksa mücerret zahir ile hakikat elde edilemez ve gayeye ulaþılamaz. Kamil ibadet, ikisiyle de olandır, biriyle olan deðil. Ben, cinleri ve insanları yalnızca (beni tanımaları ve) bana kulluk etmeleri için yarattım (Zariyat, 51/56) ayetinde belirtildiði gibi. Burada bana kulluk etmeleri için'in anlamı, beni tanımaları için'dir. Onu tanımayan bilmeyen birisi, kendisine nasıl kulluk edecektir!?