Beschreibung

Köprünün üstünden onun geldiðini görünce o an içinde kim bilir ne fırtınalar kopmuþtu. O gözler yok mu o gözler. Hayatı boyunca böyle derin bakan gözleri hiç görmemiþti taa o köprünün ortasında onu görene kadar. O yaz sıcaðında onca kalabalıðın arasında sanki bir tek onun varlıðı etrafını sarmıþtı. Teni sade, kokusu deniz. Zariflik mi dese, sadelik mi bilememiþti o an. Gözlerinden geçmiþ ile geleceði getirmiþti kim bilir. Kaybolup gitmiþti artık onların içinde eli kolu baðlı, bir taraftan denizin esintisi ile gelen üstü mavi ve kısa þortu ile o. Kalbine indirilen o keskin kılıç ile hayata haykırmak geldi içinden. Tek tesellisi onun varlıðını, onu hissetmesiydi. Engel dinlemiyor yürek, hep umutlu hep hayal. Ellerini o ipek saçlarının arasında gezdirmesi, o narin ellerine dokunup sarılması, kalp atıþlarını dinlemesi, gözlerinin içinde batıþı sonsuzluða dek. Bu hayatta ve bu hayattan sonra yüreðinin sahibi belli. Kader...