Beschreibung

At üzerinde dörtnala sonsuz bozkırda gidiyordu. Nereden geldiði ve nereye gideceði belli olmadan ama bunu da umursamayan bir çeri edasıyla. Sonra üzerinden oklar geçtiðini fark etti. Ona yetiþen düþman saðdan, soldan ve arkadan etrafını sarmıþ, oklarını ardı ardına sallıyorlardı. O da bazen baþını eðiyor, bazen atıyla ileri doðru hamle yapıyor, bazen de atının gövdesine sarılarak saða sola sarkıyordu. Atı sürmüyordu, adeta onunla dans ediyordu.

Bir müddet sonsuz bozkırda kaçmaya gayret etti. Fakat ne hikmetse zorlanıyor, hareket kabiliyetini yitirmiþ gibi ileriye atılamıyordu. Derken, karþıda bir orman gördü ve kendisini ormanın içine attı, az sonra kurt baþlı tuðların arasında çok büyük bir otaðın önüne geldi. Onunla beraber baþkaları da vardı. Atından aþaðı atladı, otaða önden girenler oldu. Bir müddet sonra biri koluna girdi ve onu çadırın içine soktu. İçeri girer girmez koluna giren kiþi ve diðerleri, tahtında oturan kiþi karþısında oturup diz vurdular. Koluna giren kiþi eðilerek kulaðına;

- Bilge Kaðan, dedi.