Beschreibung

Ferat Emen bazı imkânsız gerçekleri-makul olmayan kimlikleri sivri ve ısıran diliyle, iþtahla muhatapların yüzüne çarpıyor. Anlatılmayanı anlattıðı için cesaret madalyası beklemiyor asla. Verdiði rahatsızlıktan ötürü piþman ya da üzgün deðil. Mizacı böyle. Böyle olması gerektiði için böyle.



At çarpması, Naim Süleymanoðlu, bekârlıða veda partisi, kaçakçılar, Aya Leyla'nın peygamberliði ve müritleri, geyik avı þöleni... Hüsniye Hanım'ın Aðzı "Ferat Emen Hadisesi"nin ilk yumruðu.



Buraya ölmeye geldim. Geçen çarþamba ilk denememde baþarıyordum az kalsın. Kendimi boðuyordum. Suda. İyi yüzerim. Bu engel oldu. İyi yüzmem, irademin önüne geçti.



Uzun süredir düþünüyorum. Ölmeyi. Büyük resim þu. Boðulmayı baþaramazsam, eriyeceðim. Yemeyerek. Zihnim karıncalanacak ve zafiyet geçireceðim. İç organlarımdan parçaları aðzımdan dıþarı tüküreceðim. Ölüme giden adımlarımı böyle atacaðımı kestiriyorum. Yoksa bu þekilde ölündüðünü bildiðimden deðil. Burası bu deneme için iyi bir yer.



Canınıza kıymak isterseniz nereye gidersiniz?



Ben buraya gelirdim yine. Çünkü ölmeden önce son görmek istediðim yer bu kasaba. Rüzgâr kesilse bile, sivrisinek olmuyor.