Beschreibung

Kökeni, Mahiyeti ve Dogmalaþma Süreci-
Bir gizem olarak nitelenen teslisin muhtemelen en kapalı tarafını Kutsal Ruh
oluþturmaktadır. İçinde muhtelif kaynaklara ait metinleri barındıran geniþ bir
kitap koleksiyonu olan Kitabı Mukaddes buna paralel olarak Ruh konusunda
da farklı anlayıþlara sahiptir. Eski Ahit'te Ruh 'tanrısal/ilahi' birçok iþler gerçekleþtiren
bir yapıda tasvir edilse de Tanrı ile ontolojik bir yakınlıða sahip deðildir.
Yeni Ahit'te ise İncillerin yazılıþ kronolojisine uygun olarak Kutsal Ruh anlayıþı
konusunda bir geliþim ve dönüþüm göze çarpmaktadır.
Kitabı Mukaddes'ten sonra teolojik meselelerin ilk defa ele alındıðı metinler
olan Apostolik babalara ait yazılar ise Kutsal Ruh konusunda büyük oranda kutsal
metinleri takip etse de Hermas'ın Çoban'ı gibi farklı bir Ruh anlayıþı barındıran
metinler de bulunmaktadır. Hemen akabinde Apoloji yazarları Hristiyan
karþıtı yazarların metinleri ile ilgilendiklerinden onların kendi terminolojileri
üzerinden bir cevap üretme yoluna gitmiþlerdir. Bu durum Hristiyan teolojisinde
Kutsal Ruh anlayıþının geliþimine önemli katkılar saðlamıþtır. 3. yüzyılda Origenes
ve Tertullianus gibi çok önemli kilise babalarının Kutsal Ruh'un mahiyeti konusundaki
görüþleri tartıþmaların alevlendiði 4. yüzyıldaki önemli isimleri ciddi
bir biçimde etkilemiþtir.
Kutsal Ruh meselesi müstakil olarak ilk defa 4. yüzyılın ikinci yarısında gündeme
gelmiþtir. Önce Tropici denen yerel Mısırlı bir grup, ardından Makedonyusçular/
Pneumatomachi Kutsal Ruh'un yaratılmıþ olduðunu kabul edip onu
Baba Tanrı'dan ve İsa Mesih'ten farklı ve hiyerarþik olarak aþaðıda olduðunu
savunmuþlardır. Kutsal Ruh'u kilisenin bir dönem ana gündem maddesi haline
getiren Pneumatomachi'nin iddialarına Kapadokya Babaları cevaplar üretmiþtir.
En nihayetinde siyasi desteði uzun süre sonra arkasına alan İznikçi kamp İstanbul
Konsili'nde Kutsal Ruh'un varlıðını Baba'dan aldıðını ve Baba ve Oðul ile
birlikte yüceltilip tapılması gerektiðini kabul ettirmiþtir