Beschreibung

Dün... Yıllar önce, ben daha küçükken, aklımdan geçenleri çirkin cümlelerimle yazarken ve bütün yaþıtlarım bunu "Günlük" adı altında yazarken karar vermiþtim. Ben de yazacaðım. Bir bir ne oldu, bitti yazıp biriktireceðim... Yazdım... Hem de sayfalarca... İlk baþta çok hevesliydim, her gün bitiminde o günü yazıyordum. Birkaç hafta geçince baktım ki artık o günü yazmıyorum.

Hevesim tembelleþmiþ. Bunun adı günlük olamaz dedim. Olsa olsa "DÜNLÜK" olurdu. Ben de öyle yaptım. Kendi bulduðum kelimenin havasını atıyordum. Arkadaþlarımın bir dünlüðü yoktu. Ama benim vardı. Kısa kısa yazdım. Uzun cümlelere gerek yoktu. Þiir gibi geçiyordu. Benimdi... Þimdi senin de oldu!

Aslında dert belli: Sevgilinin eski sevgilileri Dündür, Aðladıðın, zırladıðın bütün o finaller Dündür. Unutamadıðın en güzel hikâye Dündür. Dün, dündür... Bugün zaten dündür!