Beschreibung

Gülizar, beþ çocuðunun anası... Talihsiz, kanı yerde kalmıþ, yuvası daðılmıþ, bahçesinde lalesiz kalmıþ, Gülizar...

Kömür karası saçları daðılmıþ sırtüstü yatıyordu yatakta Gülizar. Gözlerini tavana dikmiþti. Derme çatma, yıkık dökük kerpiç damdaki o tek noktaya bakıþlarını kilitlemiþti. Bedeni bu hecin devesi misali iri cüsseli adamın altında yatıyor olsa da, ruhu pek sevdiði arkadaþı Hatice ile pamuk tarlalarında koþup parlak renkli kâðıtlardan yaptıkları uçurtmayı uçuruyordu.

Pamuk tarlasındaydı artık o. Kucaðında da Berkin... Parlak renkli kâðıtlardan yaptıðı uçurtmayı uçuruyordu Gülizar... Berkin ise küçük kahkahalar atıyordu...

İstanbul sokaklarında geçmiþlerini ararken, bir yandan da hayatta kalmaya çalıþan beþ çocuðun acı, ölüm, aþk ve özlem dolu hikâyesi.