Beschreibung

Birbirimizi anlıyor, birbirimizi besliyor, birbirimizi yukarı kaldırıyor ve birbirimize karıþmıyorduk. Aslında onu bir diþi olarak beðenip arzuluyor ve buna yaratıcılıðı tetiklemek gibi ucuz bir kıyafet mi giydiriyordum? Emin deðilim ama sanmıyorum. Öyle olsa önceliklerim ve hamle tercihlerim çok daha farklı olurdu sanırım. Neyse. Nereden baksan güzeldi. Teknenin dıþındayken, evde ya da günün normal akıþında sürekli onu düþünüyor da deðildim. Çok net bir þekilde aþk deðildi bu. Aþkı tanırdım. Kötü bir duygudur.

Çevrendekiler için iticidir de. Sadece onunla olmak istemek, hep onu düþünmek, her sese her söze onu sokuþturmak... Eðer mümkünse hiç aþık olunmamalıdır. Belki beni ona karþı güçlü tutan þeylerden biri de buydu; ona aþık olmadıðımı biliyor olması. Gerçi bu onu küçülten bir þey de deðildi, olan þeyi küçümsüyor deðildim. Onu gördüðümde müthiþ etkileniyor, birlikte o havaya giriyordum ama ayrıldıðımız anlarda çok çabuk bir þekilde normale dönüyordum. Sanki kaldıðımız yerden devam edebilme ayrıcalıðı ve ferahlıðına sahipti bu.