Beschreibung

Bir evden anne gidince peþinde sürükler dünyayı. Koku gider, tat gider, duyu gider. Her þey gider.Þeffaf bir zırhı vardır; þefkat, merhamet ve sevgi dolu. Seni koruyan o zırh da gider.En önemlisi anne duası gider. Bırakın her þeyiniz giderse gitsin. Anne duası kalsın bir tek. O her þeye yeter.* * * * *Sessizlik tüm kavgaların, gürültülerin, kalabalıkların annesi... Doðurur kendi bedeninden en yırtıcı çıðlıkları. Kaybolur sonra... Arındırmak için yeniden her þeyi, kendine gebe kalır.Anne gidince dallarımdan çiçekleri, ruhumdan þiirleri kopartmaya çalıþtım. Yerlerinden binlerce çiçek tohumlandı, binlerce mısra bitiverdi. Duvarlarımda þehir hatırası fotoðraflarımız...Tarihe gülen yüzle not düþtüðümüz pozlarımız kaldı geriye. Eþeledikçe içinden söylenmemiþ þiirler çıktı.Sırtımda bin bıçak izi,Bin yara, her biri birbirinden gizli.Adım atsam vurur yüzüme bir el,Düþmem yere, kalkarım, dik dururum.