Beschreibung

Abdullatif Harputi (1842-1916), dirayetli bir kelam alimidir. İlk derslerini, Harput Müftüsü Ömer Naimi Efendi 'den almıþtır. Sonra Istanbul'a giderek Fatih medre-selerine devam etmiþ, devrin müderris ve alimlerin huzurunda icazet almak sure-tiyle erken bir yaþta "Beyazıt Medresesi " dersiamlıðına atanmıþtır. Onun bu ilmi otoritesi, Medresetü'l Vaizin ve Osmanlı Darül Fünfın gibi devrin önemli ilim merkezlerinde müderrislik yapmasına imkân saðlamıþtır.

Hayatı 19. Asrın sonu ile 20. asrın baþına tekabül eden Harputi , yenilikçi bir anla-yıþla "Yeni Devir İlm-i Kelam" öncülerinin arasına girmiþtir. Nitekim "Tenkıhu'l Kelam F'i Akaid-i Ehli'l- İslam" adlı eserini telif ederken dönemin itikad, ahlak, felsefe, sosyal ve kültürel yapısına dikkat çekerek þöyle demiþtir: "Daru'l-Fünðn-ı Osmaniye'de Kelam İlmini tedrisle görevlendirildiðimde, dinin esas inançlarını içeren, inatçı ve çaðdaþ dinsizlere karþı koyan bir kitap arayıþına girdim. Geçmiþ Ehl-i Sünnet kelamcılarına ait böyle bir kitaba rastlamadım. Kelam ilmi duruma ve konuma göre tedvin edilmelidir. İþte bunlar, beni tedris ve müzakere ortamında böyle bir kitabı yazmaya sevk etti. Bunu hak olan dinimizi ve doðru olan kitabı-mız', hile ve saptırma yoluyla savaþanların saldırısına karþı savunmak için yaptım. İslam inanç esaslarımızı, sahih kelam kitaplarından derleme yoluna gittim. Sonuçta kitap, içerdiði konular bakımından çaðdaþ dinsizleri tenkit konusunda akıl sahiplerine örnek olabilecek bir þekle geldi."