Beschreibung

Hiçbiri, tüm o gecelerin içindeki büyülü 602. gece kadar altüst edici deðildir. Yazma eylemi üzerine düþünmeye devam eden Murat Gülsoy, bu kez Borges'in sözünü ettiði o büyülü gecenin izini sürerek, genel olarak sanat ve özel olarak edebiyatta temsil meselesinin açtıðı kapıdan giriyor yazının bahçesine. Bu bahçede, kendi içine doðru geniþleyen resimler, sonsuzluða doðru düþme hissi veren hikâyeler, roman kahramanı olduðunun farkında olan metakurmaca karakterler, kendinin aynası olan metinler arasında gezinirken, bir yandan da kendi edebiyatının köklerini arıyor. 602. Gece, insanlıðın bilinen en cesur özgürlük projelerinden biri olarak sahiplendiði modernizmin edebi mirasını tartıþırken, bu coðrafyadaki izdüþümlerini de Ahmet Hamdi Tanpınar, Oðuz Atay ve Orhan Pamuk gibi kilit isimler üzerinden yeniden ve yakından okuyor.