Beschreibung

Bir dünya görüþünün çeþitli basamakları var. 'Aslolan dünyayı dönüþtürmektir.' gibi bir ilkeyi -ve bu dönüþümün yönünü belirleyen ilkeleri- bu basamakların en üstüne koyuyorum. Marx, sömürü ile birlikte tahakküm ve hegemonyanın ortadan kalktıðı, insanların eþit ve özgür olduðu bir toplumu ve onun nasıl kurulabileceðini araþtırmıþ bir düþünür. Dünya Marx'tan bu yana çok önemli deðiþimler geçirdi. 'En üst basamak"taki toplumsal örgütlenme hedefi hâlâ geçerli; ama oraya varmanın yolu olarak ortaya atılmıþ yöntemin ögeleri aynı deðil. 'Bunu yapacak tek güç proletarya', 'bunun tek yöntemi proletarya diktatörlüðü' vb. konumları savunduðumuzda Marksizmi savunduðumuza inanıyoruz; oysa aslında Marksizmin ikincil, üçüncül basamaklarını savunuyoruz. 'Proletarya diktatörlüðünü' uyguladıðını ileri süren falan ülke böylece Marksizme baðlılıðını ileri sürüyor. Ama bakıyorsunuz ki bu uygulama sonunda birinci basamakta çizilen toplum biçimine varılmamıþ; hatta, bizzat o uygulama oraya varmanın baþlıca engeli olmuþ. O halde biz neyi savunacaðız? Marx'ın çizdiði eþitlikçi ve özgürlükçü komünist toplum biçimini mi, yoksa yaþanan tarihle malûl fiilî kurumsal yapıları mı? Hangisini savunduðumuzda Marx'a daha yakınız? Bu kitapta proletaryanın tek dayanak olmadıðı, ama önemli bir rol oynadıðı, kol ve kafa emeðini temsil eden bir sosyalist partiyi; onun toplumdaki fiilî aðırlıðıyla da desteklenen, kitlelere geleceðin toplumu hakkında aydınlık ve gerçekçi bir resim çizerek sunan, uzun vadeli mücadelesini savunuyorum. Bu diktatörlük deðil, bir hegemonya sorunudur ve diktatörlük yapısına alternatif bir iç sistematiði vardır.