Beschreibung

Türklerin Anadoludaki en eski þehirlerinden biri olan Harput; müzik kültürü açısından da özel bir bölgedir. Kürsü baþları, baðlar, bahçeler, kaya ve havuz baþları yöre sanatçısının gönlündekini dile getirdiði geleneksel sahnelerdir. Harput müziði; çalgıları, makamları ve icrâ sırasındaki kuralları ile de Türk müziði içerisinde ayrı bir zenginlik oluþturmaktadır. Her makamın, kendi içerisinde mutlaka bir gazeli, hoyratı ve kırık havası vardır. Bu makamlar arasındaki geçiþler de belirli kurallara baðlıdır.

Bu çalıþmada; Harput müziðinin kökeni, yapısı ve icrâsı konusunda bilimsel incelemeler sonucunda rasyonel yorum yapmak amaçlanmıþtır.

Harput müziðinde diðer bölgelerde olduðu gibi söz ön plandadır. Yörede bir dönem Müslümanların çalgı çalmasının yasak derecesinde hoþ görülmemesi sebebiyle çalgı ile uðraþanların büyük çoðunluðu gayrimüslimlerdir. Harput türkü, þarkı ve uzun havalarını icra edenler ise, genellikle hafızlıktan gelen Müslüman Türklerdir.

Bu çalıþmada; Harput müziðinin kökeni, yapısı ve icrası konusunda incelemeler neticesinde bilimsel yorum yapmak amaçlanmıþtır. Fakat konu Harput müziðinin günümüzdeki en iyi icracılarından olan Enver Demirbaðın repertuarı ile sınırlı tutulmuþtur. 130 adet Harput ve Elazıð türküsü deðiþik icraları ile birlikte notaya alınarak çeþitli yönleriyle incelenmiþtir.